تفاوت هایی میان هولوگرام و عکاسی
حتی با اینکه امروزه از دستگاه های واقعا پیشرفته ای برای تهیه و تولید هولوگرام ها استفاده می شود اما اینهنر بسیار زیبا ی هولوگرافی از مسیری را پشت سر گذاشته که خالی از سختی و دشواری نبوده است. اگرچههولوگرافی و عکاسی از نظر چگونگی ثبت اطلاعات مربوط به یک صحنه یا منظره بر روی فیلم کاملاشبیه به هم به نظر می رسند، اما شیوه تهیه آنها و همچنین دستگاه ها و وسایلی که در این دو روش از آنها استفاده می شود کاملامتفاوت هستند و به همین دلیل تصاویری که به این دو روش تهیه می شوند نیز کاملامتفاوت خواهند بود. در عکاسی تصویری که تهیه می شود یک تصویر دوبعدی است، این در حالی است که تصویری که در هولوگرافی ثبت می شود یک تصویر سه بعدی است و وقتی شما به سطح این تصویر که هولوگرام نام دارد نگاه می کنید، برجسته و سه بعدی بودن آن محسوس خواهد بود. طراحی هولوگرامبرای نخستین بار در سال 1947 میلادی توسط دانشمند انگلیسی دنیس گابور مطرح شد.
شاید بهتر باشد ماهم همچون بسیاری دیگر از مرم سال تولد
هولوگرافی مدرن و امروزی را سال 1947 میلادی بدانیم. در آن زمان دنیس گابور در حالی که برای یافتن روشی برای اصلاح و افزایش دقت میکروسکوپ های الکترونی تحقیق و مطالعه می کرد، نظریه
هولوگرافی در ذهنش مطرح شد و به همین علت در سال 1969 میلادی موفق به دریافت مدالی از انجمن سلطنتی کشور انگلیس شد و در سال 1971 نیز به خاطر این کشف بزرگ جایزه نوبل فیزیک را از آن خود ساخت به همین علت از دنیس گابور به عنوان پدر علم
هولوگرافینام برده می شود.
هولوگرافی در حقیقت روش جدیدی برای تصویربرداری سه بعدی از اجسام بود که با استفاده از نور لیزر انجام می شد. البته در آن زمان گابور به امکانات جدیدی که امروزه برای توصیف لیزر از آنها استفاده می شود دسترسی نداشت و از این رو این اکتشاف بزرگ در آن زمان قدری عجیب به نظر می رسید. اما سرانجام 13 سال بعد یعنی در سال 1960 میلادی که محققان به روش های پیشرفته ای برای تولید لیزر دست یافتند، تحقیقات جدی تری را درباره
هولوگرافی آغاز کردند و در سال 1962 دو محقق از دانشگاه میشیگان تئوری جدیدی را برای استفاده از هولوگرافی به منظور نمایش تصاویر سه بعدی مطرح کردند. آنها براساس یافته های دنیس گابور، تحقیقات جامع تری را در این زمینه انجام دادند و تئوری مطرح شده توسط دنیس گابور را با استفاده از سیستم های جدید ابداعی برای تولید نور لیزر به مرحله اجرا درآوردند. در فرآیند
هولوگرافیمی توان علاوه بر ثبت اطلاعات مربوط به شدت نور بر روی یک صفحه حساس که در روش عکاسی معمولی از آن استفاده می شود، اطلاعات دیگری مانند اطلاعات مربوط به دامنه و فاز نوری را نیز بر روی این صفحه ثبت کرد و به این ترتیب روش تهیه
هولوگرام در مقایسه با عکس معمولی، به مراتب سخت تر خواهد بود. این در حالی است که
هولوگرام یک تصویر سه بعدی با جزییات میکروسکوپی بسیار دقیق خواهد بود. مهم ترین ویژگی
هولوگرام ها چه در گذشته و چه در دنیای امروز این است که این هنر زیبا قابلت کپی برداری و یا تکثیر را به هیچ عنوان ندارد و از این حیث قابل تسکین است.